Potresna autobiografija \"Godina prođe, dan nikad\" nekad popularnog srpskog glumca Žarka Lauševića koji je zapamćen i po glavnim ulogama u filmovima \"Stela\" i \"Oficir s ružom\" sada se može kupiti i u hrvatskim knjižarama. Knjigu koja je u Srbiji prodana u čak 340.000 primjeraka objavio je Profil, ali, naravno, ne najavljuje zagrebačko predstavljanje knjige jer je Laušević, osuđeni ubojica dva čovjeka, još u čudnoj pravnoj situaciji. On je jedne tople srpanjske noći nakon premijere \"Kanjoša Macedonovića\" u Budvi kod podgoričkog kafića \"Apple\" u samoobrani ubio Dragora Pejovića i Radovana Vučinića te ranio trećeg mladića.
Kontroverzni proces
Nakon zlosretne noći, kada je Laušević zajedno s bratom bio fizički napadnut, uslijedio je jedan od najkontroverznijih sudskih procesa u povijesti jugoslavenskog, srpskog, pa i crnogorskog pravosuđa. Lauševiću se sudilo nekoliko puta, i premda je u zatvoru odležao pet godina, zbog ponavljanja postupka, bježi iz Srbije u SAD, gdje ostaje do današnjih dana. U međuvremenu ga je pomilovao srpski predsjednik Boris Tadić, Laušević je u američkom izgnanstvu snimio i dva filma i nastupio u jednoj kazališnoj predstavi, a lani mu je današnji srpski premijer Ivica Dačić svečano uručio i srpsku putovnicu. No, i danas je Laušević bjegunac (navodno je ovih dana dobio američku zelenu kartu) kojem prijete rođaci ubijenih Podgoričana.
Kobni \"Sveti Sava\"
O čitavom tom shakespeareovskom zapletu, Laušević u knjizi \"Godina prođe, dan nikad\" piše otvoreno, surovo, bez uljepšavanja, prepun moralnih dvojbi i i te kako svjestan i svoje krivice. Ne krije da su mu na plećima dva mlada ljudska života. Ali opisuje i sve one činjenice koje su prethodile pucnjavi u Podgorici. A one se prije svega odnose na politički kontekst tragedije, jer je miroljubivi Laušević pištolj nabavio početkom devedesetih godina, u vrijeme kada je u predstavi \"Sveti Sava\" zeničkog Narodnog pozorišta glumio Svetog Savu i dobivao brojne prijetnje. Bilo je to vrijeme uzavrela srpstva i predstava nastala po tekstu Siniše Kovačevića (kojem i sada u Beogradu miču jedan dramski komad s repertoara) ocijenjena je antisrpskom. A Laušević kao Sveti Sava bio je simbol te predstave koja je čak i prekinuta na gostovanju u beogradskom Jugoslovenskom dramskom pozorištu.
Prije dvadesetak godina, danas pokojni Radovan Marušić, direktor kazališta u Zenici, rekao mi je da si nikada neće oprostiti jer je baš on Lauševiću u ruke dao pištolj koji je opalio te kobne podgoričke noći. Njime je Laušević spasio bratov život, ali i uništio svoj.
Iskreno, nikad čuo za ovog glumca, no knjiga zvuči zanimljivo