SPC bira Porfirijeva nasljednika u Zagrebu

Sveti Arhijerejski Sabor Srpske pravoslavne crkve, koji je započeo redovito zasjedanje, trebao bi ovih dana izabrati i novog mitropolita Zagrebačko-ljubljanske mitropolije, nakon što je dosadašnji mitropolit Porfirije (Perić) u veljači izabran za patrijarha SPC. I dok je u javnosti kolalo više imena, gotovo nijedan kandidat se ne spominje za Porfirijeva nasljednika u Zagrebu, ali se pretpostavlja da bi mogao doći iz redova već zaređenih i iskusnijih episkopa, jer je za budućeg zagrebačkog mitropolita, uz osobne karakteristike, važno i iskustvo.

Zasjedaju nakon dvije godine

Patrijarh Porfirije prvi puta predsjeda Svetim Arhijerejskim Saborom koji se zbog pandemije na svome redovitom zasjedanju sastaje nakon dvije godine.

– Obraćajući se braći arhijerejima, molim da se svi molimo za jedinstvo Crkve koje je svetootajstveno i nepovredivo. Ali jedinstvo može ponekad biti dovedeno u rizik nekom našom samovoljom i pojedinačnim pogledom na svijet. Sabori postoje upravo zbog toga da bi se otklonila svaka vrsta individualizma, samovoljnosti i pojedinačnosti. Sabor postoji kao prostor da bi svatko bio jednak, ali različit po svojoj funkciji, po svojim darovima i kako bi svatko po nekoj temi iznio svoje mišljenje i svoj stav, koji bi pridonio zajedničkom rješavanju svakog izazova, a kojih danas nije malo – rekao je patrijarh Porfirije na početku rada Sabora, koji čine svi episkopi pod predsjedništvom patrijarha.

Sabor je najviša crkveno-zakonodavna vlast u pitanjima vjere, bogoslužja, crkvene discipline i unutarnjeg uređenja Srpske pravoslavne crkve te vrhovna sudska vlast u krugu svoje nadležnosti.

Ustav SPC-a kaže da Sveti Arhijerejski Sabor “tumači pravoslavno crkveno učenje, držeći se pritom odredaba koje je Sveta Crkva na osnovu Svetog Pisma i Svete Predaje utvrdila; uređuje unutrašnju i vanjsku  misiju Crkve radi utvrđenja, obrane i širenja pravoslavne vjere i čistoće kršćanskog morala; ustanovljava za to potrebne organe i osniva potrebne zavode, ustanove i udruženja; propisuje nastavni plan i programe vjeronauka i brine se o vjersko-moralnom odgoju mladeži i vjernih; propisuje kvalifikacije kandidata za sve redovne i izvanredne misionarske crkvene službe; osniva bogoslovne i monaške škole; uređuje sva obredna pitanja prema općim crkvenim propisima, a u duhu pravoslavne vjere; osniva ustanove i zavode: za izradu crkvenog ikonopisa i svih crkvenih stvari, za izdavanje bogoslužnih knjiga za njegovanje crkvenog pjevanja kao i za druge crkvene potrebe; propisuje pravila za osnivanje crkvenih muzeja, za čuvanje i obnavljanje crkvenih starina i spomenika; kanonizira svece i organizira službu za njihovo svetkovanje itd”.

Uređuje odnos Crkve i države

Također, Sveti Arhijerejski Sabor, kaže Ustav, nastoji da se odnos Crkve i države i međusobni odnosi vjera i vjeroispovijesti u državi urede pravilno i bez štete po Pravoslavnu crkvu; uređuje i vodi službenu listu kandidata za biskupstvo i bira dostojne osobe za dijecezanske i pomoćne biskupe; bira rektore pravoslavnih bogoslovija i upravitelje monaških škola; bira u sporazumu s Patrijarhom između klerika glavnog tajnika Svetog Arhijerejskog Sabora i Svetog Arhijerejskog Sinoda; vodi nadzor nad radom Svetog Arhijerejskog Sinoda; propisuje pravila Sinodalnog fonda i odobrava njegove godišnje predračune rashoda i prihoda i završne račune; donosi odluke o razrezu na crkvene općine, samostane i biskupije u svom djelokrugu u sporazumu s Patrijaršijskim savjetom itd.