Buñuelovsko tretiranje vremena i prostora u predstavi 'Posljednji dani mira' Ivana vidića
Posljednji dani mira, drama jednog od najvećih hrvatskih pisaca srednje generacije Ivana Vidića, relativizira odnos istine i laži, zahtijevajući gotovo bunuelovsko tretiranje prostora i vremena, u čijem procjepu se naziru nagovještaji postapokalipse i potreba za novim uspostavljanjem ravnoteže i smisla